Bergen geen steden

Hey Hey,

Ik heb geen idee hoeveel tijd er is verstreken sinds de laatste keer dat ik een blog heb geschreven. Dit komt vooral doordat we door de regen een aantal plekken hebben geskipt en gelijk naar national parks zijn gereden.


Na m'n laatste blog zijn we in de namiddag uit Hervey Bay vertrokken en naar Brisbane gereden. Brisbane was een hectische stad, waarin alle straten "one way" waren, dus het koste ons een rondje door de stad om bij het hostel aan te komen. Hier kwamen we weer iemand tegen die we al eerder hadden ontmoet in Aerlie Beach en geeft altijd wel leuke momenten :) Na een lekkere hap bij de MCdonalds heb ik nog een filmpje gekeken in de mini bios boven in het hostel en ben daarna wat nodige slaap gaan inhalen. Omdat het weer niet echt verbeterde besloten we het Steve Erwin Zoo over te slaan en naar Surfers Paradise te rijden. Eenmaal in Surfers Paradise hebben we wat foto's geschoten en rondgereden, maar besloten we verder te rijden, omdat we niet echt in de stemming waren voor deze feeststad. Surfers Paradise is een strand stad met wolkenkrabbers direct aan het strand. Het is de Salou/Loret voor de Australische jeugd. We reden door naar Byron Bay.

Byron Bay was een leuk dorpje met een chill-out gevoel. We zijn twee dagen op een camping  gebleven, maar hebben eigenlijk alleenmaar gelezen en gehangen op de camping, omdat het zo regenachtig bleef. Hierna zijn we land inwaarts gereden, omdat Raymond graag de outback wilde zien. Bij een van de tussenstops onderweg ben ik bij een touristinformatiepunt gaan vragen hoeveel KM's we moesten reiden om het begin van de zandvlakte te zien. De vrouw vertelde mij dat we geen zandvlakte, maar alleen grasvelden zouden zien. Ik had al van meerdere Aussies gehoort dat dit het natste jaar in 10 jaar tijd is, waardoor het overal groen is. In totaal zijn we +/- 350 KM landinwaarts gereden en hebben we een national park opgezocht. Mt Kaputar national park.

Drie dagen zijn we verbleven in dit beeldschone gebergte. De hoogste piek was 1550 meter en op de top zag je in het weste een oneindigde vlakte waar de outback begint en in het oosten de typische bergruggen van de oostkust . De bewolkingslijn lag ter hoogte van de bergtoppen, waardoor je zonnige blauwe vlaktes in de verte zag en dichtbij donkere regenwolken die schaduw worpen over de vallei. In deze bossen heb ik na 2,5 maand m'n eerste kangeroo gezien! De kangeroo's en walibi's hingen dagelijks rond de campings en waren erg nieuwsgierig. De camping waar we verbleven lag trouwens mooi central in het park en had tot onze vreugde twee warme douches :)


Door de hoogte waren de nachte in de park erg koud en sliep ik in twee slaapzaken. De tweede nacht was er een lichte storm. Het was een rare nacht in de tent. Lichtflitsen aan m'n voeteneinde en een harde ruis van bladeren door de sterke wind, die letterlijk rondom de plek waar wij campeerde trok...  Wanneer die wind over de tent heen zou trekken, hoorde je dat al een aantal seconde van te voren aankomen, en kon je je schrap zetten voordat de tent aan alle kanten begon te schudden, waardoor ik soms het plafond kon kussen... Ik slaap altijd extra lekker met regen of strom. Een relaxte avond dus.


Verder hebben we in dit national park meerdere bergtoppen bezocht. Sommige bereikbaar per auto en sommige bereikbaar met korte wandelingen van zo'n 2 uur. Elke bergtop had weer iets anders te bieden. Een bergtop was vlak en bedekt met vulkanische rotsen met pooltjes water die langzaam naar kleine stroompjes liepen. Bij een van andere toppen stak er een groote rots uit de berg waar je rondom kon lopen en waar in plaats van de eucaliptis, de boomsoort die overal groeit, ook grasbomen groeiden. Het regende bij deze stenentop door stroompjes die aan alle kanten langs de rand naar beneden vielen. Dit liep rondom de hele top en deze eindigde soms ook boven het pad waar je liep.  Op de laatste avond heb ik nog een fikkie gebouwt en brooddeeg gekneed, zodat we brood konden bakken boven het vuur. Een van de dingen die ik altijd in Frankrijk deed. Thanks voor de inspiratie mam.

Het volgende park waar we heen zijn gereden was Coolah National Park. Dit gebied was een meer heuvelachtig landschap. De ongeasvalteerde weg naar het park was 20 KM over modderwegen door heuvels en grasvlaktes,  waarop koeien graasden die soms ook op de weg stonden. Coolah was een rustig park waar we geen andere ziel tegen kwamen. Zoals ik al zei was het meer heuvelachtig landschap en waren er minder rotsformaties. Hier voor in de plaats zagen we hier veel watervallen en beekjes. De hoogste top was nog steeds hoog genoeg voor een spectaculair uitzicht. Ook hier werden we begroet met dagelijks een groep walibi's die rondom de tent kwamen hangen. Naast de wandelingen hebben we elke dag een vuurtje gemaakt om ons warm te houden en waarboven we soms een worstje braade. Op een van de avonden hebben we aardappels gepoft en ribbetjes hier boven geBQQt. Erg lekker allemaal en weinig afwas! Na twee dagen zijn we uit Coolah vertrokken. We hadden er langer willen blijven, maar helaas was een deel afgesloten door te veel water.

We zijn verder richting de kust gaan reiden met als einddoel New Castle. Zo'n 70 KM boven Sydney. Omdat we wilden vissen zijn we gestopt bij Lake Liddlen. In eerste instantie leek het niks, maar het was een leuke stop. Het was een klein meertje met aan de overkant van de camping een Stroomcentrale. Om het half uur trok er een trein met kolen langs de camping van zo'n 600 meter lang die ervoor zorgde dat de centrale kon blijven draaien. De kolen worden gewonnen in de direct omgeving, dus tijdens de rit naar het meer zag je bergen die voor een groot deel waren afgegraven. We gooide onze hengel uit en jaja, ik heb raymond verslagen met 1-0 :) In de avond hebben we nog wat foto's geschoten van wolken met bliksem die rustig langs ons trok en hebben we door gevist todat het later in de avond begon te regenen. Na een filmpje in de auto zijn we naar de douchhokken gereden om onze tandem te poetsen en was het weer tijd om te slapen.

´S morgens zijn we vroeg richting New Castle vetrokken, waar we nu 3 dagen zijn verbleven. Op vrijdagmiddag hadden we de auto geparkeert in een parkeergarage en moesten we de auto voor 6 uur ophalen. De garage is namelijk in het weekend gesloten. Raymond ging rond kwart voor 6 naar de parkeergarage, maar kwam zonder auto terug. Het was al afgesloten en we zaten dus vast tot maandag. Pech, maar het maakt me eigenlijk niet zoveel uit. Het hostel is een mooi oud herenhuis, en de andere reizigers in het hostel zijn erg sociaal. We zijn met z'n allen een avondje gaan volleybalen op het strand, een avond een wijntje drinken, socializen en luisteren naar het gepingel van een gitaarspeler en verder heb ik me vermaakt met af en toe een beetje internet, KFC als avondeten en een filmpje kijken op de tv in de openbare ruimte. Het is nu alweer maandag ochtend en dat betekent dat we verder moeten. Ik ga denk ik zo even een paar schoenen kopen, omdat ik mijn paar in Hervey bay ben vergeten en we weer gaan "hiken". M'n schoenen hangen nog aan de waslijn te drogen .... in Hervey Bay :P

We vertekken straks naar de Blue Mountains en gaan weer camperen. Blue Mountains National Park is een van de bekende national parks ten westen van Sydney.

Ik hoop dat deze blog niet te saai voor je is geweest :) Met al dat camperen heb ik geen spectaculaire dingen meegemaakt en het is moeilijk hier wat spannends over te schrijven ;) Voor mij was het wel weer erg leuk en heel mooi. Misschien dat de foto's je wat meer aanspreken!

Groetjes, Kus,
Arnout