Ik ben op dit moment in Hervey Bay en ga zaterdag naar Fraser Island, een van de grote touristische trekpleisters. De afgelopen 2 weken zijn voorbij gevlogen. Nadat we afscheid van Camilla, het zweedse meisje, hadden genomen in Townsville, gingen Eddie, Raymond en ik verder richting het zuiden. Het regende non stop tot het plaatsje Ayr zo'n 100km onder Townsville. Hier wilden Raymond en ik het bekende schipwrak Yungala gaan duiken. Helaas was het weer te slecht en konden we geen slaapplek krijgen ( Er werden namelijk alleen mensen geaccepteerd die kwamen werken op de fruitboederijen. Er is een tekort aan plukkers in het gebied) en besloten we door de rijden naar Airlie Beach.
We kwamen rond 18:00 aan in Airlie Beach. Tijdens de rit van zo'n 350km hebben we weer alleen maar regenen gezien. In Airlie vonden we door het advies van een stel Nederlanders die we eerder hadden ontmoet een vrij nieuw hostel met bungalotjes. Na een goede nachtrust hebben we de volgende dag een zeiltour naar de Whitsunday Islands geboekt, 3 nachten. De katamara zou 3 dagen later vetrekken, dus we hadden een hoop niks doen voor ons. Hmmmm Heerlijk ;) Ik kan niks anders vertellen over die dagen, dan dat ik nu bij m'n 8 of 9ste boek ben, dat het nog meer regende en dat er 's avonds aardig wat wijn en bier is gedronken.
Woensdag was het zo ver ! Eddie, Ray en ik zaten bij de pier met 2 dozen bier en een zak goon te wachten tot iedereen gearriveerd was en we zouden gaan vertrekken. We werden voorgesteld aan onze tourleider, Richie, een vrij komische Engelsman. Eenmaal op de zeilboot moesten we onze slippers afstaan en zeilden we op de motor richting de eilanden. Het was een relaxte dag, Raymond en ik besloten 3 duiken tijdens deze trip gaan doen, waarvan in ieder geval 1 nacht duik. De eerste dag hebben we gedoken bij een strand en daarna de mensen op de boot een beetje leren kennen. De groep bestond uit allemaal aardig en relaxte mensen uit alle hoeken van de wereld. 'S avonds zijn we in een baai bij een van de eilanden gaan liggen en heb ik met een aantal mensen voorop de boot gehangen bij de hottub. De volgende morgen zijn we richting Whitsunday beach gevaren en werden we op het grootste eiland van de eilandengroep afgezet. Het strand op dit eiland is wit met poederachtig zand. Het is zo fijn dat de meeste camera's het begeven wanneer je ze open en bloot op je handdoek zou laten liggen. Bij elke stap die je neemt hoor je een piepend geluid onder je voeten vandaan komen door de wrijving van de korreltjes. Het is uniek... Na het bezoek aan dit eiland zijn we door gevaren naar de Great Barrier Reef om daar meer te duiken en te overnachten. Op weg hier naar toe werden eindelijk de zeilen gehezen.
Ik kan uren schrijven over m'n snorkel en duik avondturen bij dit tweede bezoek aan de great barrier reef. Ik zal proberen de hoogte punten met jullie te delen. In de middag heb ik tijdens een duik een stuk bruin koraal zien veranderen van kleur. Het was een redelijk grote octopus die "in no time" totaal zwart was en richting een hol zwom. Dit is de eerste keer in mijn duik ervaringen dat ik abrupt snel en kort begon adem te halen. Het is nou eenmaal een van de coolste beesten ter wereld. In dezelfde duik heb we een stingray van zo'n 2,5 meter gespot. Je ziet enkel de ogen op de grond liggen met een heuvel zand eromheen die een indicatie geeft hoe groot het beest is. Toen ik dichtbij kwam steeg hij op en schudde het zand van zich af. Wat een joekel van een beest. Je bent niet bang, maar toch is het appart dat dit wezen Steve Erwin heeft gedood. Het hoogtepunt was weer de nachtduik. Ik had nog geen schildpad of haai gezien. Maar na deze duik was ik meer dan voldaan. Drie reuzen schildpadden, een haai, tientallen Giant Travellies die je op kleine visjes kan afsturen door je lamp erop te schijnen en twee groen gestippelde moray's. De schildpadden waren even groot als mijzelf... Als ik weer thuis ben vertel ik je graag een duik zoals deze in detail, maar ik wil je nu niet vervelen met lappe tekst over wat er links en rechts van me allemaal gebeurde ;)
'S avonds zijn we weer richting Whitsunday Island gevaren en hebben hier overnacht. Het weer was opgeklaard en kalm en op deze laatste avond bleven de meeste mensen op de boot nog even hangen op het voordek. Ik was eigenlijk wel elke avond daar te vinden en heb weer een aantal gezellige nieuwe mensen ontmoet en een paar nieuwe vrienden gemaakt. Raymond en ik hebben hierdoor nu ook een aantal mensen om kerst mee te vieren in Sydney :) Ik hoop nog meer zieltjes te kunnen werfen in de komende maand. Want, de meer zielen blablabla,je weet wel :)
Eenmaal terug zijn we nog een nacht in Airlie gebleven om een drankje met de groep te doen. Omdat het Eddie's laatste week in Australiƫ was en daarom ook z'n laatste keer uit vond ik mijzelf 2 uur later tegenover een rij glazen met een ping pong bal. We speelde BeerPong in de bar. Een vrij komisch gezicht :) Het doel van het spel is je PingPongbal in het glas van de mensen van de overkant te krijgen, zodat ze moeten drinken. Nu denk je dat het een drinkspel is. Nou nee... Niemand krijgt de bal in het glas, dus je drinkt minder in plaats van meer.
Onze volgende stop was Town of 1770. Hier wilden we gaan surfen. We waren weer met z'n vieren op reis, omdat we een zwitserse vrouw, die we hebben leren kennen op de boot, hadden meegenomen. Pamela moest binnen 5 dagen in Brisbane zijn, dus kon de lift wel geruiken. We zijn twee dagen in 1770 gebleven en het is me gelukt om te surfen! Op de eerste dag hadden we een les genomen en ging het al redelijk. De tweede dag heb ik maar een keer kunnen staan, maar heb ik wel met mijn knieen op een paar grote golven gecruised. Nog steeds erg leuk. Na de dag op het strand zag ik 's avonds in de gezamelijke ruimte de receptioniste van het hostel aan mensen de vraag stellen of ze de keuken wilden schoonmaken. Aangezien niemand reageerde stak ik m'n hand op. Voor het klusje zou ik $5 krijgen en een uur internet. Ik had wel zin om even een berichtje aan jullie achter te laten, dus vooruit dan maar ;)
En zo heb ik weer m'n verhaal rond en eindig ik waar ik mee begon, Hervey Bay. Na 1770 zijn we hierheen gereden en hebben na een nacht in een hostel afscheid van Eddie genomen. Hij belde, tot onze verassing, ons gister op of we 's avonds nog even langs wilden komen bij zijn hostel. Daar presenteerde hij twee grote vissen die hij had gevangen tijdens een vistourtje. Hij heeft ze vervolgens bereid en we hebben heerlijk Fish and Chips gegeten. De vissen waren trouwens "Black eyed sweet lips".
De fraser tour gaan we trouwens met twee duitsers doen, Nick en Jan, die we hier weer tegenkwamen in de supermarkt en al kende van de zeiltour. Backpackers doen nou eenmaal allemaal dezelfde dingen, dus wanneer iemand dezelfde richting op reist is de kans erg groot dat je hem vaker tegen gaat komen.
Voor nu weer vaarwel,
Vanavond Harry Potter :P,
Groeten en kus,
Arnout